Martkopili yaşlılara saysız kramika dərsi hədiyyə et

Description

Hər şey nənəmin şam ağacı oyuncaqları hazırlamaq kimi zərərsiz hobbisi ilə başladı.Yeni il yarmarkalarında  parıldayan mələklər, şimal maralları, qar adamları, balerinaların olduğu stenddə bükülmüş yaşlı qadın, əminəm ki, bir çoxunuzun diqqətini çəkib … Tanıdınız? Bəli, məhz o, mənim nənəmdir. İllər əvvəl onun üçün “Nənəmindir” adlı kiçik startap yaratmışdım. Sonra elə bilirdim ki, ona oyuncaq hədiyyə etdim, amma məlum oldu ki, onun əlinə məhvedici silah verdim – o vaxtdan bəri dayanmadı, mart, iyun, avqust, yanvar, həmişə, həmişə … şam ağacı oyuncaqlarını çəkirdi. evimiz bütün il boyu parıldayırdı, yəni parıldayan tozla örtülmüşdü. Yeni ildə o, öz əl əməyi ilə hazırladıqlarını satıb onun pulu ilə nəvələrinə hədiyyə alanda çox qürurlu və xoşbəxt idi. Bir gün eşitdim ki, yaşlılar üçün sosial layihə elan olunub, 6 həftəlik kurslar. Keramika ərizəsini doldurdum və tezliklə müsbət cavab aldım.Dərslərə mən aparırdım. O zaman bu yaş qrupu ilə belə intensiv əlaqə mənim üçün yeni və yad idi və onların sehrli transformasiyasını böyük maraqla izləyirdim. Ağ saçlı oğlan və qızların necə səylə işlədiklərinə, tapşırığı necə canla-başla yerinə yetirdiklərinə, dərs bitəndən sonra ayrılmayıb qonşu kafedə oturub qəhvə içmələrinə baxırdım.Evdə bir-birlərinə zəng edirdilər, dostlaşırdılar, nənəm əlindən gələn qədər bəzənirdi, hətta özünə təzə paltar da alırdı.Bu, son bir neçə ildə ilk dəfə idi. Sanki bu ağ saçlı oğlan və qızlar yeni nəfəs ala bildilər… amma kurslara ayrılan vaxt bitdi və onlar öz evlərinə, köhnə həyatlarına qayıtdılar. Nənəmin gözlərindən yenə sevinc getdi. Sonra mən ilk dəfə düşündüm ki, bizdə qocalıq nə qədər cavanlaşıb və qocalar necə haqsız olaraq həyatdan məhrum edilirlər, onlar maddi müstəqilliklərini itirərək ailənin digər üzvlərindən asılı vəziyyətə düşdüklərini hiss edirlər.Yaşlılar üçün xidmətlər zəif təmsil olunduğundan, mən 60 yaşdan yuxarı insanların yeni hobbi, peşə əldə edə biləcəyi, bir-biri ilə dostlaşa, işə düzələ və maliyyə müstəqilliyinə nail ola biləcəyi davamlı sosiallaşma məkanı yaratmaq istədim. İxtisasca rəssamam, 12 ildir sənət üzrə dərs deyirəm, həyat yoldaşım keramika ilə məşğul olur. Fikrimi onunla bölüşəndə ​​məlum oldu ki, bizim baxışımız eynidir. Bu ideyanı həyata keçirmək üçün bilik və təcrübəmizi birləşdirməyə qərar verdik. Yaşamaq üçün Markopiyə köçdük, studiyanı öz əllərimizlə təmir etdik və “Ulevi Keramikanın” (saysız-hesabsız keramika) əsasını qoyduq. Fikrimizi daha yaxşı ifadə etmək üçün hansı adla çıxış edəcəyimizi çox düşündük.  “Ulevi” elə bir şeydir ki, yaş artıqca azalmır, həyat eşqi, yaşama susuzluğu yaşdan, rəqəmdən asılı deyil. “Ürək qocalmır”. Yaş üstünlükdür, çatışmazlıq deyil, çünki onun arxasında böyük həyat təcrübəsi və bilik dayanır. Ümid edirik ki, qocalara qarşı cəmiyyətdə stereotipik şəkildə formalaşmış qeyri-sağlam empatiya onlara qarşı layiqli hörmətlə əvəzlənəcək və “Ulevi keramikanın” yaşlıları tərəfindən hazırlanan məhsulların keyfiyyəti bir çoxlarını inandıracaq ki, 60 yaşdan yuxarı insanlar rəqabətqabiliyyətli işçi qüvvəsidir və hələ də çox enerji və həvəsə malikdirlər. Müəssisəmizin işə başlaması üçün keramika sobasının alınmasında sizin köməyinizə ehtiyacımız var. Bu ideyanın həyata keçirilməsində bizə dəstək olun, Martkopinin yaşlılarına ödənişsiz keramika dərsi hədiyyə edin!